การสอนออนไลน์สำหรับประเทศไทย

ที่มา

เว็บไซต์นี้จัดทำขึ้นภายใต้โครงการวิจัย เรื่อง "การวิจัยนวัตกรรมการจัดการเรียนรู้และการประเมินแบบออนไลน์ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญสำหรับสถาบันอุดมศึกษา" ซึ่งได้รับทุนวิจัยจาก สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ (วช.) ผ่านสมาคมเครือข่ายการพัฒนาวิชาชีพอาจารย์และองค์กรระดับอุดมศึกษาแห่งประเทศไทย (สมาคม ควอท)

วัตถุประสงค์

โครงการนี้จัดทำขึ้นเพื่อต้องการเผยแพร่องค์ความรู้ด้านการจัดการเรียนการสอนออนไลน์ให้แก่ผู้สอน และผู้สนใจทั่วไป โดยมุ่งหวังให้เกิดการยกระดับการสอนออนไลน์ของประเทศไทยให้มีประสิทธิภาพสูงขึ้น

ผู้รับผิดชอบ

รองศาสตราจารย์ ดร. ชนัตถ์ พูนเดช อาจารย์ประจำสำนักนวัตกรรมการเรียนรู้ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐภรณ์ หลาวทอง อาจารย์ประจำ สาขาวิชาการวัดและประเมินทางการศึกษา ภาควิชาวิจัยและจิตวิทยาการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
รองศาสตราจารย์ ดร.อิทธิพัทธ์ สุวทันพรกูล อาจารย์ประจำภาควิชาการวัดผลและวิจัยการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
รองศาสตราจารย์ ดร.ธนิตา เลิศพรกุลรัตน์ อาจารย์ประจำ สำนักนวัตกรรมการเรียนรู้ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

ผู้จัดเตรียมเนื้อหา

ดร.สุนทรี สกุลพราหมณ์
ดร.เมทินี ทนงกิจ

รายการเอกสารอ้างอิง

กลุ่มนิเทศ ติดตาม และประเมินผลการจัดการศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 35. 2563. แนวทางการจัดการเรียนรู้เชิงรุก (Active Learning) โครงการการนิเทศการจัดการเรียนรู้เชิงรุกโดยใช้กระบวนการชี้แนะและการเป็นพี่เลี้ยง. ลำปาง: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 35.
ณัฐญา นาคะสันต์ และ ชวณัฐ นาสันต์. 2559. เกม: นวัตกรรมเพื่อการศึกษาเชิงสร้างสรรค์ (Game: Innovation for Creative Education). วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก, 34(3): 159.182.
ทิศนา แขมมณี. 2557. ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และ พเยาว์ ยินดีสุข. 2558. การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. 2558. ปฏิรูปการเรียนรู้: ปฏิรูปการศึกษากลับทางจากล่างขึ้นบน. กรุงเทพมหานคร: สำนักเลขาธิการคุรุสภา.
รัศมี ศรีนนท์, อุดมกฤษฎิ์ ศรีนนท์, วิภารัตน์ ยมดิษฐ์, และ กรรณิการ์ กิจนพเกียรติ. 2561. การจัดการเรียนรู้เชิงรุกในยุคไทยแลนด์ 4.0 (Active Learning Management in the Era of Thailand 4.0). วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร , 9(2): 331-343.
วารินทร์ ฟังเพื่องฟู. 2562. การจัดการเรียนรู้ Active Learning ให้สำเร็จ. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 9(1): 135-145.
วิริยะ ฤาชัยพาณิชย์. 2558. การสอนแบบสร้างสรรค์เป็นฐาน (Creativity-based learning). วารสารนวัตกรรมการเรียนรู้, 1(2): 23-37.
สายสุดา ปั้นตระกูล. 2563. การจัดการเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อนของผู้เรียนที่มีความบกพร่องทางการได้ยินและผู้เรียนปกติ (Peer-assisted Learning Associated of Hearing-Impaired and Normal-Hearing Students). วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก, 38(2): 35-48.
สำนักงานศึกษาธิการภาค 3 สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงศึกษาธิการ. 2563. รายงานการวิจัย เรื่อง สภาพและปัญหาการจัดการเรียนรู้เชิงรุก (Active Learning) ของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานเขตพื้นที่รับผิดชอบสำนักงานศึกษาธิการภาค 3. ราชบุรี: สำนักงานศึกษาธิการภาค 3.
สำนักนวัตกรรมการเรียนรู้ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. 2562. Knowledge Management in General Education: Active Learning สำหรับห้องเรียนขนาดใหญ่. กรุงเทพมหานคร: สำนักนวัตกรรมการเรียนรู้ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
อัญชลี ทองเอม. 2561. การเรียนรู้โดยใช้โครงงานเพื่อพัฒนาผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 (Project-based Learning for Developing Student in the 21st Century). วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์) , 8(3): 185-199.
Aksela, M. & Haatainen, O. 2019. Project-based Learning (PBL) in Practice: Active Teachers’ Views of Its’ Advantages and Challenges. Integrated Education for the Real World: 5th International STEM in Education Conference Post-Conference Proceedings. Australia: Queensland University of Technology.
Angelo, T. A. & Cross, K.P. 1993. Classroom Assessment Techniques: One Minute Paper. 2nd Ed. San Francisco: Jossey-Bass.
Brown, A. L. 2014. Implementing active Learning in an Online Teacher Education Course. American Journal of Distance Education , 28(3): 170-182.
Eisenkraft, A. (2003). Expanding the 5E Model: A Proposed 7E Model Emphasizes “Transfer of Learning” and the Importance of Eliciting Prior Understanding. Science Teacher, 70(6), 56-59.
Kassymova, G. et. al. 2020. E-Learning Environments and Problem-based Learning. International Journal od Advanced Science and Technology, 29(7): 346-356.
Lubiano, M. L. D., & Magpantay, M. S. 2021. Enhanced 7E Instructional Model towards Enriching Science Inquiry Skills. International Journal of Research in Education and Science (IJRES), 7(3): 630-658.
McKenzie, J., et. al. 2011. Peer Review in Online and Blended Learning Environments. Australia: Australian Learning & Teaching Council.
Newman, M. 2005. Problem-based Learning: An Introduction and Overview of the Key Features of the Approach. Journal of Veterinary Medical Education, 32(1): 12-20.
Phuangphae. P. 2017. Creativity-based Learning in Social Studies. Silpakorn University Journal (International: Humanities, Social Sciences and Arts), 10(5): 365-374.
Plass, J. L., Homer, B. D. & Kinzer, C. K. 2015. Foundations of Game-based Learning. Educational Psychology, 50(4): 258-283.
TATP. 2020. Active Learning and Adapting Teaching Techniques. Canada: Center for Teaching Support & Innovation, University of Toronto.
Trautman, N., et. al. 2003. Online Peer Review: Learning Science as It’s Practiced. Journal of College Science Teaching, 32(7): 443-447.
Septini, V., et. al. 2020. Jigsaw as a Community Learning Strategy: Improving Student Social Attitudes. Journal Pendidikan Biologi Indonesia, 6(4): 397-404.
Silberman, M. 1996. Active Learning: 101 Strategies to Teach Any Subject. Massachusetts: Allyn and Bacon.
Susiani, T. S., Salimi, M. & Hidayah, R. 2018. Research Based Learning (RBL): How to Improve Critical Thinking Skills?. Conference: Proceedings of the 3rd International Conference on Current Issues in Education. Indonesia: Universitas Sebelas Maret.
Wati, I. F. 2020. Digital Game-based Learning as a Solution to Fun Learning Challenges during the Covid-19 Pandemic. Proceedings of the 1st International Conference on Information Technology and Education (ICITE 2020) . Indonesia: Atlantis Press.